شیر خشک نوزاد :

در کشورهای توسعه یافته، غذای کودک جایگاه مهمی دارد به طوری که انواع مختلفی از محصولات با عنوان شیر خشک نوزاد و غذای کودک، برای سنین مختلف وجود دارد.
به طور کلی این نوع غذاها حاوی یک منبع پروتئینی مانند پروتئین شیر ، پروتئین هیدرولیز شده شیر و پروتئین سویا (اخیر در بازار امریکا و در اروپا) هستند.
به علاوه در قوانین اتحادیه اروپا ، پروتئین سویا فقط در برخی شرایط ممکن است در فرمولاسیون استفاده شود، به طوری که این فرمولها بایستی حاوی حداقل مقدار متیونین قابل دسترس معادل مقدار آن در پروتئین مبنا و همچنین یک مقدار حداقل از فرم ال کارنیتین باشند.
لاکتوز ، نشاسته ، مالتودکسترین و ساکارز به عنوان منبع انرژی استفاده میشوند. به طور کلی منبع اسید چرب روغن های گیاهی مانند آفتابگردان، کلزا، پالم،  نارگیل، ذرت و اخیرا چربیهای حیوانی است.
در اروپا ترکیبات دیگری نیز ممکن است به شیر خشک نوزاد و شیر خشک تکمیلی آن افزوده شوند.
این در صورتی است که پایداری این ترکیبات برای استفاده های خاص بر مبنای داده های علمی پذیرفته شده، محرز شده باشد.
شیرهای موجود در بازار برای تغذیه شیرخواران طبیعی (نرمال) ۲ نوع است یکی برای تغذیه شیرخواران از بدو تولد است که به آن Infant formula و دیگری برای تغذیه شیرخواران بعد از ۶ ماهگی است و به آن Follow- on formula می گویند.

توجه :

چون نیاز شیرخواران به پروتئین ، مواد معدنی و ویتامین در ۶ ماه اول و دوم عمر با یکدیگر یا مراحل تولید، حمل و نقل و نگهداری غذای نوزاد از دیگر فرمولاسیون های غذایی اهمیت بیشتری دارند.
زیرا این غذاها به واکنشها و برهم کنشها حساس تر هستند و همچنین خصوصیات فیزیکی و قابلیت دسترسی مواد مغذی، در طی نگهداری در آنها تغییر می کند.
بنابراین، این مراحل، به خصوص شرایط نگهداری شیر خشک نوزاد بایستی به منظور حفظ کیفیت مناسب محصول کنترل شود.
دمای نگهداری و رطوبت نسبی دو معیار مهم برای کنترل خصوصیات فیزیکوشیمیایی و کیفیت میکروبی غذای نوزاد هستند.
برخی آسیب های فیزیکوشیمیایی در طی نگهداری این نوع غذاها اتفاق می افتند، از جمله کریستالیزاسیون لاکتوز ، واکنش میلارد ، اکسیداسیون، کلوخه ای شدن ، برهم کنشها و واکنش ها بین پروتئینها و پلی ساکاریدها و غیره. تفاوت می کند.