شیر مایع و شیر سویا :

شیر مایع تحت شرایط بهداشتی از دامداری ها جمع آوری شده و به درون مخازن مجهز به سردکن پمپ می شود. شیر موجود در یک مخزن ممکن است از چندین دامداری تأمین شده باشد. بنابراین قبل از پمپ شدن شیر به درون مخزن از هر مزرعه یک نمونه شیر گرفته می شود.
وقتی شیر به سالن تولید رسید نمونه ی شیر به آزمایشگاه فرستاده می شود تا از نظر هورمون های افزوده شده، آنتی بیوتیک ها، آفت کش ها و ترکیبات نامطلوب دیگر مورد بررسی قرار گیرد.
اگر شیر مایع در مرحله آزمایش تأیید شود، آنگاه به درون مخزن های نگهداری بزرگ و سرد پمپ شده تا برای فرآیندهای بعدی آماده شود.
اگر نمونه شیر قابل قبول نباشد، پذیرفته نشده و نمونه های هر دامداری آزمایش می شود تا مشخص شود که کدام دامداری مسئول عدم پذیرش یا رد شیر است.
شیر مایع قبل از اینکه بسته بندی شود، از مراحل زیادی عبور می کند. در مرحله صاف کردن اجزای نامطلوب از قبیل چرک و سلولها از شیر جدا می شوند.

پاستوریزاسیون شیر :

فرآیند حرارتی است که همه میکروب های مضر را از بین می برد اما میکروب های عامل فساد از بین نمی روند.
حذف کردن بخشی از چربی ضروری است که معمولا به وسیله سانتریفیوژ انجام می گیرد تا شیر پس چرخ با یک و یا دو درصد چربی تولید شود.
سپس در مرحله هموژنیزه کردن شیر ، گلبول های چربی به ذرات خیلی ریز می شکنند تا از جدا شدن چربی از شیر جلوگیری شود.
افزودن ترکیبات قوام دهنده و رنگی به شیر پس چرخ ، قابلیت پذیرش آن را بهبود می بخشد. چربی را می توان برای تولید خامه یا خامه پرچرب استفاده نمود.
بعد از این مراحل، شیر به درون ظروف شیشه ای یا پلاستیکی استریل پمپ می شود. در بسیاری از سالن های تولید، ظروف پلاستیکی در محل و درست قبل از پر شدن شکل می گیرند.
در سالهای اخیر، شرکت های تولیدکننده فرآورده های لبنی بسته هایی را طراحی کرده اند که دوستدار محیط زیست هستند، به سادگی باز و بسته شده و می توان به صورت چند تایی آنها را حمل و نقل نمود.
برای مصرف کنندگانی که تمایلی به یخچال گذاری شیر ندارند، شیر استریل در بسته های مقوایی پر می شود. این بسته های با دوام اندازه های مختلفی دارند که مورد پسند ترین آنها هشت اونسی و بقیه یک لیتری هستند.
بسته های هشت اونسی در یک سمت دارای نی کوچکی هستند که می توان آن را از لایه نقره ای در بالای بسته با فشار عبور داد. این محصولات به صورت اسپتیک فرآیند می شوند.
شیر قبل از اینکه درون ظروف ریخته شود به صورت تجاری استریل شده و همه میکروب های مضر و عامل فساد از بین می روند.
هر چند، تکنیک آسپتیک خاصیت تغذیه ای و عطر و طعم محصول را فدای دوام بیشتر آن می کند.

عدم تحمل لاکتوز :

بسیاری از مردم به عدم تحمل لاکتوز مبتلا هستند. لاکتوز، قند اصلی در شیر است و در بسیاری از محصولات لبنی دیگر نیز یافت می شود.
شخص مبتلا به این بیماری زمانی که مقدار زیادی لاکتوز مصرف می کند نفخ کرده و در دستگاه گوارش او گاز تولید می شود. به این ترتیب اسهال و ناراحتی های روده ای دیگر را به همراه دارد.
یک راه برای جلوگیری از این مشکل پرهیز از مصرف محصولاتی است که حاوی شیر می باشند. با توجه به اینکه شیر و محصولات لبنی بهترین منبع کلسیم هستند، پرهیز از مصرف آنها شاید بهترین راه حل نباشد.
جایگزین های دیگر شامل مواردی همچون مصرف شیر کم لاکتوز ، مصرف آنزیمی به نام بتا-گالاکتوسیداز دقیقا قبل از وعده غذایی، مصرف محصولات لبنی کم لاکتوز مثل ماست و بسیاری از پنیرها یا مصرف جانشین شیر گاو مانند شیر سویا است.

شیر سویا :

شیر سویا از طریق یک فرآیند پیچیده و با استخراج پروتئین ها و چربی های سویا با آب تهیه می شود. این شیر دارای پروتئین زیاد و فاقد لاکتوز است اما عطر و طعم مشخص سویا در آن قابل تشخیص می باشد.
اگرچه برخی افراد این طعم را دوست دارند ولی اکثر مردم این عطر و طعم را نمی پسندند.
به همین دلیل معمولا این شیرها را با ترکیباتی مثل وانیل یا شکلات ، طعم دار می کنند تا باعث پوشاندن طعم و مزه شدید سویا شود.