نوشتن گزارش کار آزمایشگاه فرصت‌ های خوبی برای ارتباط نتایج آزمایش شما و معنای آنها فراهم می ‌کنند. مطمئن شوید که نتایج خود را به جای اینکه صرفاً توصیف کنید، تجزیه و تحلیل و تفسیر کنید. همچنین به یاد داشته باشید که خواننده گزارش آزمایشگاهی شما انتظار نوشتن واضح، عینی، دقیق و مختصر را دارد.

گزارش های آزمایشگاهی به دلایل مختلفی نوشته می شوند. یکی از دلایل این است که کار آزمایشگاهی صورت گرفته را به مدیریت منتقل کنیم. در چنین شرایطی، مدیریت اغلب تصمیمات شرکت را بر اساس نتایج گزارش استوار می کند. یکی دیگر از دلایل نوشتن گزارش های آزمایشگاهی، آرشیو کار است تا کار تکراری در آینده انجام نشود. گزارش کار آزمایشگاه شامل موارد زیر است:

• عنوان و چکیده
• معرفی
• روش ها
• نتایج و بحث
• نتیجه گیری

سبک نگارش گزارش کار آزمایشگاهی

از جملات کوتاه ساده به جای جملات پیچیده طولانی استفاده کنید. اگرچه باید از اصطلاحات تخصصی در گزارش خود استفاده کنید، اما در صورت امکان باید از اصطلاحات غیر فنی نیز استفاده کنید. از کلمات مبهم مانند به جای، واقعا و کاملاً اجتناب کنید.

نوشته های علمی باید بی طرفانه باشد. شما باید حقایق و شواهدی را برای استدلال خود ارائه دهید. از استفاده از زبان احساسی خودداری کنید. از جملات مبهم مانند «حجم در آزمایش اول کمی افزایش یافت، اما در آزمایش دوم بسیار بیشتر شد» اجتناب کنید.

اگر مقایسه ای انجام می دهید در استفاده از واحدهای اندازه گیری ثابت قدم باشید. جملاتی مانند حجم در آزمایش اول یک چهارم افزایش یافت اما در آزمایش دوم ۱۲٪ کاهش یافت، می تواند برای خواننده دشوار باشد.

هر کلمه ای که در گزارش آزمایشگاه خود می نویسید مهم است، بنابراین کلمات را با تکرار ایده ها یا استفاده از عبارات پیچیده غیر ضروری هدر ندهید. به عنوان مثال، به جای نوشتن بعید نیست، از احتمال استفاده کنید و به جای نوشتن تکرار دقیق، از تکرار یا کپی استفاده کنید.

بخش های اصلی گزارش کار آزمایشگاهی

عنوان و چکیده

در نگارش علمی، عنوان عموماً عبارتی است که محدوده سند را مشخص می کند. در موارد خاص مانند پیشنهادها یا دستورالعمل ها، عنوان نیز هدف را مشخص می کند.

چکیده خلاصه ای از آزمایش را ارائه می دهد. چکیده باید به طور مختصر به زبان فارسی معمولی نوشته شود. نویسنده باید فرض کند که خواننده اطلاعاتی در مورد موضوع دارد اما مقاله را نخوانده است. بنابراین، چکیده باید به خودی خود قابل فهم و کامل باشد. به ویژه، نباید به شکل ها، جداول یا بخش هایی از مقاله استناد کند. یک یا دو جمله آغازین به طور کلی باید موضوعاتی را که در مقاله به آنها پرداخته شده است نشان دهد و باید اهداف تحقیق را بیان کند.

بدنه چکیده باید حقایق تازه مشاهده شده و نتایج آزمایش یا استدلال مورد بحث در مقاله را نشان دهد. در صورت اجازه فضا، باید حاوی داده های جدیدی باشد که در مقاله ارائه شده است. در غیر این صورت، باید به ماهیت چنین داده هایی توجه شود. در مورد نتایج تجربی، چکیده باید روش های مورد استفاده در به دست آوردن آنها را نشان دهد. برای روش های جدید، اصل اساسی، محدوده عملکرد و درجه دقت باید ارائه شود. چکیده باید به صورت یک پاراگراف تایپ شود. طول بهینه آن تا حدودی با ماهیت و وسعت مقاله متفاوت است اما بیشتر چکیده ها از ۲۰۰ کلمه تجاوز نمی کنند.

مقدمه

مقدمه یک گزارش آزمایشگاهی، آزمایشی را که باید انجام شود، اهداف آزمایش، اهمیت آزمایش و پیشینه کلی برای درک آزمایش را مشخص می کند. بیان اهداف آزمایش مهم است زیرا این اهداف معمولاً در نتیجه گیری برای تعیین موفقیت آمیز بودن آزمایش تجزیه و تحلیل می شوند. پس ‌زمینه اغلب شامل پیش ‌بینی‌ های نظری برای نتایجی است که باید باشد.

گزارش کار آزمایشگاه چیست و چگونه نوشته می شود؟

روش ها

بخش روش ‌ها، چگونگی وقوع آزمایش را مورد بحث قرار می‌ دهد. مستند سازی روش های آزمایشگاهی به این دلیل مهم است که دیگران بتوانند نتایج شما را تکرار کنند و شما نیز بتوانید بعداً در صورت نیاز، کار را تکرار کنید. روش های آزمایشگاهی به ‌عنوان روایت ‌های اول شخص در مقابل مجموعه دستورالعمل ‌های دوم شخص نوشته شده‌ اند مخاطبان شما از شما انتظار دارند که روش ها را به عنوان یک روایت بنویسید.

دستیابی به عمق مناسب در روش های آزمایشگاهی چالش برانگیز است. به طور کلی، باید به مخاطبان اطلاعات کافی بدهید تا بتوانند نتایج شما را تکرار کنند. به همین دلیل، شما باید جزئیاتی را که بر نتیجه تأثیر می گذارند، وارد کنید. به عنوان مثال روش مورد استفاده شامل جزئیاتی است که ممکن است باعث شود نتایج شما با نتایج مخاطبان شما متفاوت باشد.

چنین جزئیاتی به عنوان مثال شامل شماره مدل مبدل فشار و محدوده فشاری است که مبدل را برای آن کالیبره کردید. اگر در طول اندازه‌ گیری ‌ها، ناهنجاری ‌هایی مانند دمای محیط غیرمعمول داشته باشید، می‌ توانید آن ‌ها را نیز لحاظ کنید.

نتایج و بحث

قلب یک گزارش آزمایشگاهی، ارائه نتایج و بحث در مورد آن نتایج است. در برخی از قالب ‌ها، «نتایج» و «بحث» به عنوان بخش‌های جداگانه ظاهر می ‌شوند. این دو بخش به آزمایش شما و هدف گزارش آزمایشگاهی شما بستگی دارد. بنابراین، به درخواست مربی آزمایشگاه خود توجه کنید. همچنین از قضاوت خود استفاده کنید.

به عنوان مثال، هنگامی که بحث در مورد اولین نتیجه شما برای درک نتیجه دوم مورد نیاز است، این بخش ها را ترکیب کنید، اما زمانی که بحث در مورد نتایج به عنوان یک کل پس از گزارش همه نتایج است، این بخش ها را از هم جدا کنید.

در بحث در مورد نتایج، شما نه تنها باید نتایج را تجزیه و تحلیل کنید بلکه در مورد پیامد های آن نتایج نیز بحث کنید. علاوه بر این، به خطاهایی که در آزمایش وجود داشت توجه کنید، چه از کجا منشأ گرفته اند و چه اهمیت آنها برای تفسیر پایایی نتیجه گیری ها. یکی از راه های مهم برای ارائه نتایج عددی نشان دادن آنها در نمودار است.

نتیجه گیری

در گزارش کار آزمایشگاهی طولانی تر، بخش نتیجه گیری اغلب ظاهر می شود. در حالی که بخش نتایج و بحث نتایج را به صورت جداگانه مورد بحث قرار داده است، بخش «نتیجه گیری» نتایج را در زمینه کل آزمایش مورد بحث قرار می دهد. معمولاً اهداف ذکر شده در «مقدمه» بررسی می شود تا مشخص شود آیا آزمایش موفق بوده است یا خیر.

اگر اهداف برآورده نشدند، باید تجزیه و تحلیل کنید که چرا نتایج آنطور که پیش بینی شده نبودند. توجه داشته باشید که در گزارش‌ های کوتاه‌ تر یا در گزارش‌ هایی که «بحث» بخشی جدا از «نتایج» است، اغلب بخش «نتیجه‌ گیری» ندارید.