شرکت جهان شیمی وارد کننده منعقد کننده پلی آلومینیوم کلراید ( PAC ) پک فاضلابی و پک آشامیدنی میباشد جهت خرید و استعلام قیمت فروش پک فاضلابی و آشامیدنی تماس حاصل فرمایید.

کاربرد منعقد کننده های همچون سولفات آلومینیوم و پلی آلومینیوم کلراید در حذف کدورت از آب ورودی و مصرفی کارخانه ها و آب مصرفی خوراکی شهرها و نیز پساب ها میباشد.
فرایند انعقاد از جایگاه ویژه ای در فرایند تصفیه آب برخوردار است.

پک فاضلابی و پک آشامیدنی :

پلی آلومینیوم کلراید به اختصار پک نیز نامیده می شود که در دو گرید پک آشامیدنی و پک فاضلابی میباشد .

پک فاضلابی زرد پررنگ و پک آشامیدنی کرم رنگ میباشد .

مکانیزم عملکرد منعقد کننده های قدیمی ناپایدارسازی بود که از طریق فشردگی لایه مضاعف الکتریکی در اطراف ذره کلوئیدی انجام می شد. در حالی که، پلی آلومینیوم کلراید عملیات ناپایدارسازی را به روش جذب در سطح ذره کلوئیدی و ایجاد پلهای اتصالی ذره- پلیمر-ذره، انجام می دهد.

این مکانیزم عمل پلی آلومینیوم کلراید موجب افزایش سرعت ناپایدارسازی ذره ای و در نتیجه رشد سریعتر ذرات و نهایتا بهبود جداسازی ذرات از آب می شود .

عوامل مؤثر در انعقادسازی :

باید توجه کرد که عملکرد انعقادسازی هر ماده ای، تابع متغیرهای مختلف از جمله عوامل مهم زیر است :

الف – غلظت مواد معلق در آب (کدورت):

مقدار و نوع مواد جامدی که در آب وجود دارند بر روی انعقادسازی مؤثر هستند به طور کلی هر چه کل مواد جامد محلول TDS در آبی بیشتر باشد. فرآیند انعقادسازی کامل تر صورت میگیرد.
به طور کلی زمان لازم برای انعقادسازی با مقدار TDS نسبت عکس دارد. به عنوان مثال اگر زمان لازم برای انعقادسازی در یک نمونه آب طبیعی ۵۰ دقیقه باشد.

در شرایط کاملاً یکسان برای نمونه ی فاضلابی که TDS آن خیلی بیشتر است، ۳۰ ثانیه هم می تواند کافی باشد. حتی ادعا شده است که افزایش مدت زمان هم زدن برای آبی که TDS آن زیاد است، باعث عدم تجمع و پایداری مجدد ذرات ریز میگردد.

ب – pH و قلیائیت آب :

موردنظر به طور کلی هر چه کدورت و قلیائیت آب بیشتر باشد، انعقادسازی راحتتر انجام می شود به همین دلیل انعقادسازی در آب با کدورت و قلیائیت کم همراه با مشکلات فراوانی است.
برای ایجاد هیدروکسیدهای فلزی باید pH قلیایی باشد. برای تنظیم pH، اغلب از آب آهک استفاده می شود، ولی نباید در حدی باشد که باعث افزایش بی رویه سختی آب شود.

ج – اثر عوامل فیزیکی :

با کاهش دما و نزدیک شدن به صفر، مشکلات جدی در امر انعقاد و لخته شدن به وجود می آید. به همین دلیل، مقدار مصرف منعقد کننده ها در تصفیه خانه ها در زمستان بیشتر از تابستان است.

دمای پایین آب از انعقادسازی موفق تمام مواد منعقد کننده ها جلوگیری می کند. در چنین حالتی باید یا آب را گرم نمود و یا از مواد کمک منعقد کننده استفاده کرد.

د – نوع ماده منعقد کننده :

قدرت انعقاد بالا، انعقاد کنندگی در گستره وسیع pH و همچنین مناسب بودن قیمت آن از خواص یک منعقد کننده خوب است. علاوه بر این می توان از کمک منعقد کننده ها، CO۲ محلول، دور همزن های مورد استفاده در عملیات انعقاد از عوامل مؤثر انعقاد نام برد.

س – اختلاط کامل منعقد کننده در آب :

در واقع هم زدن بیشتر به مفهوم توزیع بهتر ماده منعقد کننده در نقاط مختلف، به ویژه نقاط کور است و در این حالت سرعت واکنش بیشتر و نیاز به غلظت منعقد کننده کمتر می شود.

وقتی یک نمک معدنی مثل آلوم یا کلراید آهن به آب اضافه شود، در اثر یونیزاسیون، یونهای ۳+Al یا ۳+Fe تولید می شود که در اثر هیدرولیز یونها و کمپلکس های مختلفی به وجود می آید.
تشکیل یونها و کمپلکس های مختلف در اثر هیدرولیز ماده منعقد کننده در آب بسیار سریع و در کمتر از یک ثانیه انجام می شود. این کمپلکس ها بسیار فعال بوده و اگر روی ذرات معلق جذب نشوند به سرعت در اثر واکنش با یکدیگر پلیمریزه می شوند و از نقش اصلی خود که ناپایدار کردن ذرات معلق هستند. بازمی مانند .

ص – مواد آلی :

مواد آلی اگر به مقدار زیاد در آب وجود داشته باشند. در انعقادسازی اختلال می کنند و باعث کوتاه شدن محدوده pH بهینه می گردند. در این صورت باید آب را از قبل کلرزنی کرده تا مواد آلی اکسید شده و محدوده بهینه pH وسیع تر شود. این کار کنترل کیفیت را آسان تر می کند.
برای تخریب بعضی از مواد آلی مثل فنلی که در بعضی از آب ها دیده می شوند به اکسیدکننده قوی تر از کلر مثل دی اکسید کلراحتیاج است.

ط – نوع یون :

یون کلسیم بهتر از یون سدیم به کامل شدن انعقادسازی کمک می کند و از همین رو برای جبران کمبود قلیائیت آب ، اضافه کردن آهک بهتر از سود است.

ک – رنگ :

انعقادسازی ذرات رنگ، مشکل تر از ذرات کدورت است. آب هایی که از نظر کدورت فقیر ولی از نظر رنگ، غنی میباشند تولید لخته های سبک تر کرده که دیرتر ته نشین می شوند. در چنین مواردی از مواد کمک منعقد کننده استفاده میشود.

پک فاضلابی یا پلی آلومینیوم کلراید ( PAC )

بازار خرید و فروش پلی آلومینیوم کلرید

پلی آلومینیوم کلرید که معمولاً به عنوان PAC شناخته می شود، نوعی محصول آلومینیوم محلول است که از واکنش نسبی کلرید آلومینیوم با پایه حاصل می شود. پلی آلومینیوم به دو صورت مایع و جامد وجود دارد. به شکل مایع بی رنگ تا زرد کم رنگ است و باید در ظروف لاستیکی یا پلاستیکی مقاوم در برابر اسید نگهداری شود.

در مقابل، به شکل جامد زرد است و باید در کیسه های با روکش پلی اتیلن بسته بندی شود. پلی آلومینیوم کلرید که با نام های پلی آلومینیوم کلرید هیدروکسید سولفات و پلی آلومینیوم کلرید هیدروکسید نیز شناخته می شود، یک ترکیب شیمیایی است که حاوی آلومینیوم است. به راحتی در آب حل می شود.

هنگامی که پودر پلی آلومینیوم کلرید در صورت قرار گرفتن در معرض هوا رطوبت را جذب می کند. اسید سولفوریک، کربنات کلسیم، هیدروکسید آلومینیوم و اسید هیدروکلریک مواد اولیه مورد نیاز برای تولید پلی آلومینیوم کلرید به شکل مایع هستند. مقادیر زیادی پلی آلومینیوم کلرید برای تصفیه فاضلاب در مقیاس بزرگ استفاده می شود.

PACها در مقایسه با منعقد کننده های سنتی بسیار کارآمد و موثرتر منعقد می شوند زیرا از قبل خنثی شده اند و چگالی بار بیشتری نسبت به منعقد کننده های سنتی دارند. در مقایسه با نمک های معمولی و معادل های آهن، به محصول اجازه می دهد حتی در دوزهای پایین تر موثرتر باشد.

انتظار می رود بازار پلی آلومینیوم کلراید تا سال ۲۰۲۷ رشد قابل توجهی را به دلیل افزایش تقاضا برای محصولات در روش های تصفیه آب به نمایش بگذارد. علاوه بر این، رشد پررونق جمعیت در سراسر جهان، تقاضا برای منابع آب پاک را افزایش داده است که پیش‌ بینی می‌ شود از گسترش بازار بیشتر حمایت کند.

پلی آلومینیوم کلرید به طور گسترده ای به عنوان یک عامل انعقاد در فرآیندهای تصفیه آب استفاده می شود. به طور معمول، فرآیندهای تصفیه آب شامل سولفات آلومینیوم برای انعقاد بود. با این حال، پلی آلومینیوم کلرید موثرتر از سیستم های سولفات آلومینیوم موجود است که دامنه کاربرد آن را بیشتر تقویت می کند.

پلی آلومینیوم کلرید در فرآیندهای تصفیه آب برای انعقاد کلوئیدهای آلی و معدنی قبل از فیلتراسیون و یا ته نشینی استفاده می شود. آلومینیوم باعث بی ثباتی سوسپانسیون های کلوئیدی ریز می شود که باعث تجمع این ماده در یک رسوب شیمیایی به نام “لخته” می شود.

لخته را می توان از طریق شناورسازی، ته نشینی و/یا فیلتراسیون از آب حذف کرد. به طور معمول، زمانی که لخته بزرگتر و سریعتر مورد نیاز است، پلی آلومینیوم کلرید به سولفات آلومینیوم ترجیح داده می شود زیرا می تواند به طور بالقوه نیاز به لخته ساز را در فرآیند ته نشینی برطرف کند. در نتیجه، افزایش ادغام پلی آلومینیوم کلرید در روش های تصفیه آب، پذیرش بازار در سراسر جهان را تقویت می کند.

بازار پلی آلومینیوم کلرید بر اساس شکل، پایه، کاربر نهایی و منطقه تقسیم شده است. از نظر مصرف کننده نهایی، بازار بیشتر به عنوان تصفیه آب، منسوجات، خمیر و کاغذ، نفت و گاز و غیره طبقه بندی شده است.

سایر کاربردهای مصرف کننده نهایی پلی آلومینیوم کلرید، مانند چرم، لاستیک و پلاستیک، در میان سایر موارد، برای مشاهده رشد قابل توجهی در حدود ۷.۵٪ در طول دوره ارزیابی محاسبه شده است. این برنامه‌ ها در طول فرآیندهای تولید، مقدار زیادی فاضلاب تولید می‌ک نند، زیرا شامل مواد شیمیایی مختلف می ‌شوند. در نتیجه، تولید فاضلاب از بخش‌ های فرعی دیگر به‌ طور قابل ‌توجهی بالا است، که انتظار م ی‌رود تقاضای محصول را در بازه زمانی ارزیابی افزایش دهد.

در چشم انداز منطقه ای، آمریکای لاتین بیش از ۵ درصد از درآمد بازار پلی آلومینیوم کلراید را به خود اختصاص می دهد و پیش بینی می شود تا پایان سال ۲۰۲۷ دستاوردهای قابل توجهی کسب کند. تخمین زده می شود که جمعیت منطقه تا سال ۲۰۵۰ به شدت افزایش یابد. بنابراین پیش بینی می شود تقاضا برای آب و سایر کالاها افزایش یابد.

تقاضای فزاینده برای آب نیاز به تاسیسات مناسب فاضلاب و تصفیه فاضلاب را افزایش می دهد. بنابراین، نیاز رو به رشد برای مدیریت فاضلاب احتمالاً تأثیر مثبتی بر چشم‌انداز بازار منطقه‌ای در آینده خواهد داشت.