شرکت جهان شیمی وارد کننده مواد افزودنی صنایع غذایی شیرین‌کننده‌های مصنوعی ساخارین – آسپارتام – آس سولفام – سوکرالوز را وارد مینماید جهت خرید واطلاع از قیمت فروش شیرین‌کننده‌ مصنوعی ساخارین – آسپارتام – آس سولفام  – سوکرالوز با ما تماس حاصل فرمایید .

شیرین‌کننده‌های مصنوعی – اسپارتام – آس سولفام

آسپارتام چیست – کاربرد آسپارتام :

یکی از مشهورترین شیرین کننده های مصنوعی که امروزه در اکثر رستوران ها، سوپرمارکت ها وحتی آشپزخانه ها یافت می شود می باشد . یک ترکیب سنتتیک است که از ترکیب دو اسید آمینه­ ای فنیل آلانین و اسید آسپارتیک با یک متیل الکل بوجود می آید.

برخلاف ساکارید و سیکلامات که بدون تغییر از بدن دفع می‌شوند، به اسیدهای آمینه طبیعی سازنده‌اش تجزیه می‌شود، و آنها نیز به ‌نوبه خود در مسیرهای سوخت و ساز معمولی بدن به اجزای کوچک‌تری شکسته می‌شوند، برای مثال متیل الکل در بدن به اسید فورمیک و فورمالدئید شکسته می شود. فرمول مولکولی آسپارتام C14H18N2O5 بوده و جرم مولی آسپارتام ‎۲۹۴/۰۹ است و بصورت پودر و گرانول می باشد.

آسپارتام در سال ۱۹۶۵ به صورت کاملا اتفاقی در طی تحقیقاتی برای تولید داروی ضد زخم معده توسط جیمز شالتر(James Schlatter) هنگامی که مقداری از آن آسپارتامی که روی انگشتش بود را لیسید، کشف شد.

بی ‌خطر بودن آسپارتام در سال ۱۹۸۱توسط اداره غذا و داروی آمریکا (‏FDA‏) تایید شد و در سال ۱۹۸۲ استفاده از آسپارتام در نوشابه‌های گازدار را بدون اشکال اعلام کردند و بعد از آن استفاده از آسپارتام در تمام غذاها بلامانع شد به طوری که امروزه به ندرت می توانید یک بسته آدامس، شربت، سس و یا شیرینی بدون آسپارتام پیدا کنید.‏

نکته :

آسپارتام ۲۰۰ مرتبه شیرین‌تر از قند است و بعد از مصرف مزه آن در دهان نمی‌ماند. آسپارتام در هر گرم از خود ۴ کیلوکالری معادل ۱۷ کیلوژول انرژی دارد. آسپارتام در واقع جایگزین شکر برای مردمی است که با بیماری‌های قندی سروکار دارند. در اتحادیه اروپا به آن ریز شماره‌ای از کد E با عنوان E951 اختصاص داده اند .

اولین نوشابه‌های رژیمی در سال ۱۹۸۲به بازار جهانی معرفی شدند. به طور معمول در این نوشیدنی‌ها به جای شکر از آسپارتام و آسه سولفام استفاده می‌شود. آسپارتام و آسه سولفام شیرین‌کننده های غیرساکاریدی هستند که امروزه با نام ‌های تجاری مختلف در بیش از ۶۰۰۰ محصول مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.

آسپارتام یک ترکیب سنتیک است که از اتصال دو اسید آمینه ی فنیل آلانین و اسید آسپارتیک با یک متیل الکل بوجود می آید ، متیل الکل در بدن به اسید فورمیک (سم موجود در نیش مورچه) و فورمالدئید ( مایع مورد استفاده در مومیایی ) شکسته می شود.

اسیدهای آمینه مستقیما به مغز وارد شده و سبب تغییر عملکرد سیستم عصبی می شوند. مغز شما به طور طبیعی از فنیل آلانین استفاده می کند اما با مصرف آسپارتام شما مقدار بیشتری فنیل آلانین به مغز می رسانید.

آسپارتام با توجه به اینکه یک آمینو اسید دسته بندی می شود پس دارای نقطه ایزوالکتریک است. شیرین کننده مصنوعی آسپارتام از محصولات تقریبا جدیدی است که چند سالی هست که وارد بازارهای جهانی شده است.

پودر آسپارتام در نوشابه و آدامس و آبمیوه کاربرد دارد از آسپارتام بیشتر در صنایع آبمیوه سازی، شربت سازی و نوشابه سازی استفاده می گردد. این شیرین کننده در حد مصرف عادی برای افراد دیابتی مجاز می باشد و میزان مصرف آن در حد متعادل مجاز می باشد.

امروزه با استفاده از این شیرین کننده بیماران دیابتی و رژیمی می توانند بدون بالا رفتن قند خون، روزانه از چند بطری ۱/۵ لیتری نوشابه استفاده کنند.

نامهای تجاری آسپارتام :

آسپارتام اغلب با این نامهای تجاری یاد میشود:

nutra sweet – equal – spoonful هر ایرانی سالانه ۴۲ لیتر نوشابه استفاده می کند در حالی که میزان متوسط مصرف جهانی نوشابه برای هر فرد ۱۵ لیتر یعنی سه برابر استاندارد جهانیست.

در نتیجه ایران را چهارمین کشور مصرفه کننده نوشابه در جهان رساند. اسپارتام در دمای ۴۰ درجه تجزیه میشود و متانول آن به فرمالدئید تبدیل میشود که می تواند تعادل الکترولیتهای بدن را برهم بزند.

البته در بیماران مبتلا با قطع مصرف نوشابه علایم از بین می رود .

آسپارتام، متهم ردیف اول:

آسپارتام ، قندی جایگزین با کالری صفر است که بسیار مورد بحث قرار گرفته. در حالیکه سازمان غذا و دارو در امریکا مدعی است که قند مصنوعی آسپارتام بی خطر است و به خوبی تست شده ، گروه های حامی مصرف کننده ها، تعدادی از مطالعات بر روی حیوانات و برخی اطلاعات مصرف کننده ها نظری مخلاف این دارند.

هر دو عوارض خفیف و بالقوه ی سرطانی اسپارتام از طریق اطلاعات مصرف کننده و مطالعات حیوانات گزارش شده است.

مصرف متعادل در دوران بارداری :

سال ٢٠١٧ مقاله ای در “چشم انداز سلامت محیطی” منتشر شد که  به ارتباط بین قرار گرفتن در معرض اسپارتام  در دوران بارداری و سرطان  در موش ها اشاره دارد.

در این مطالعه مقداری معادل ١۵٠ پوند برای بزرگسال و مصرف ١۴ بسته از اسپارتام هر روز، استفاده شد. انجمن بارداری امریکا،بیان داشت مصرف متعادل اسپارتام در دوران بارداری بی خطر است.

اما زنان باردار با اختلال متابولیسمی خفیف فنیل کتونوریا، بیماری کبد یا سطح بالایی از فنیل آلانین در خون که خود جزئی از اسپارتام است و نباید اسپارتام مصرف کنند.

جنجال آسپارتام :

آسپارتام از جنجال برانگیزترین شیرین‌کننده‌های مصنوعی است که تاکنون کشف شده است.

دانشمندان این ماده را سال ۱۹۶۵ به دست آوردند و وزارت غذا و داروی آمریکا حدود ۲۶ سال بعد آن را برای استفاده در شیرین‌کننده‌های رومیزی , قرص آسپارتام ، آسپارتام در آدامس، غلات صبحانه، ژلاتین، نوشیدنی‌ها، آبنبات و پخت و پز و آسپارتام در نوشابه تایید کرد.

آسپارتام ۲۰۰ برابر از شکر شیرین‌تر است و برخلاف ساخارین، بعد از مصرف طعم تلخ در دهان باقی نمی‌گذارد. این ماده مقداری کالری دارد، ولی چون میزان کمی از آن مورد استفاده قرار می‌گیرد، دریافت کالری از آن قابل توجه نیست.

آسپارتام در محلول‌ها قابل حل است، در سراسر بدن پراکنده می‌شود و در بافت‌های بدن رسوب می‌کند و برخلاف ساخارین در بدن هضم نمی‌شود. این ماده شیرین‌کننده گاهی با عوارضی همراه است که ممکن است به آهستگی یا بسرعت ایجاد شود یا ممکن است واکنش‌های حادی را در افراد ایجاد کند.

برخی تحقیقات حاکی از آن است که مصرف مقدار بالای آسپارتام می‌تواند خطر ابتلا به سرطان خون و تومورهای مغزی را افزایش دهد، ولی مطالعات گسترده‌ای که در این زمینه صورت گرفت، این ادعا را رد و مصرف آن را بی‌خطر اعلام کرد.

اما با تمام اتهاماتی که به آسپارتام وارد می‌شود، وزارت غذا و داروی آمریکا (FDA)‌ معتقد است این شیرین‌کننده بی‌خطر است و وجود آن در مواد غذایی خطری برای مصرف‌کنندگان به دنبال ندارد و بسیاری از عوارض آن را تکذیب می‌کنند.

تاریخچه کشف آسپارتام :

اسپارتام دومین قند مصنوعی که در سال ۱۹۶۵ توسط شیمیدانی به نام جیمز شالتر به صورت کاملا اتفاقی در طی تحقیقاتی برای ابداع داروی ضد زخم معده کشف شد.

وقتی جیمز خواست اسید آمینه خود را خالص سازی کند مقداری از محتویات ظرف به بیرون پرید پس از مدتی وقتی جیمز خواست دمای واکنش را گزارش کند دست خود را به زبانش زد تا خیس گردد که بتواند برگه کاغذ روی میز را جابجا کند که متوجه شیرینی ترکیب سنتزی خود شد.

مصرف آسپارتام در سال ۱۹۸۱ توسط سازمان غذا و دارو تایید شد. در بعضی از غذاها مثل نوشابه ها و سس و …. استفاده شد.

این جایگزین قند به صورت تجاری به فروش و به عنوان ناجی برای افراد رژیمی که مجبور به دوری از شیرینی بودند مورد ستایش قرار گرفت .

پژوهش و تاریخ مطالعه در مورد آسپارتام نشان داده که یکی از مهمترین دلایل بیماریها آسپارتام است .

در اکثر رستورانها خارجی کنار پاکت های حاوی شکر یک پاکت حاوی ماده شیمیایی آسپارتام است. آسپارتام از نظر سم شناسی ۱-excitotoin است (یک فرآیند پاتولوژیکی است که در آن سلولهای عصبی به دلیل تحریکات زیاد نوروترانسمیتورهایی نظیر گلوتامیت تخریب شده و می میرند).

علیرغم خطرات مصرف آسپارتام شرکت های سازنده از تأثیرات جانبی مصرف آن صرفنظر کرده و مرتب به تبلیغ آن می پردازند

بررسی شیمیائی :

این ماده دارای ترکیب شیمیایی بصورت پودر سفید رنگ می باشد. قدرت شیرینی آن بصورت خالص ۱۸۰ برابر شکر معمولی است و تولید آن آسان است.

اسید آسپارتیک تا ۴۰ درصد از ساختار آسپارتام را تشکیل می دهد. اسید آسپارتیک می تواند اختلالات در غدد درون ریز و بینایی بوجود آورد.

اختلال در ژن و در کل ممکن است باعث ناقص الخلقه شدن شود.

آسپارتام و کاهش وزن :

بسیاری از افراد به جای داشتن برنامه غذایی سالم و انجام ورزش از مصرف غذاهای فاقد قند که حاوی شیرین کننده هایی نظیر آسپارتام هستند، استفاده می کنند.

متاسفانه آسپارتام میل به خوردن مواد شیرین را افزایش می دهد و اشتها را زیادتر کرده و سبب افزایش وزن می شود.

آسپارتام و زنان باردار :

در زنان باردار نیز به هیچ عنوان نباید استفاده شود. به علت وجود مواد شیمیایی خطرناک در اسپارتام و سطوح سمی این ماده در خون می تواند سبب عقب ماندگی ذهنی در نوزادان شود .

با تمام موارد مذکور تولید کنندگان و کسانی که سود اقتصادی از اسپارتام می برند نمی خواهند قبول کنند که اسپارتام مضرر است.

مزایای آسپارتام :

از مزایای پودر آسپارتام میتوان به نمونه های زیر اشاره کرد:

۱- به پوسیدگی دندانها کمک نمی کند چون توسط باکتری های مخرب دندان تجزیه نمی شود تا محیط دهان را اسیدی کند که دندانها پوسیده شود.

۲- گسترش طعم شیرین و طولانی تر کردن زمان ماندگاری طعم

٣- عدم تولید انرژی و در نتیجه عدم چاقی نکته دیگر که حائز اهمیت است اینکه افراد دارای فنیل کتونوری نباید از آن استفاده کنند.

زیرا بدن آنها قادر به سوخت و ساز اسید آمینه های فنیل آلانین نیست .

سوکرالوز :

سوکرالوز تنها ماده شیرین‌کننده‌ای است که از شکر واقعی گرفته شده و سال ۱۹۹۸ مورد تأیید قرار گرفته است. پودر سوکرالوز حدود ۶۰۰ بار از شکر شیرین‌تر است و طعمی مشابه شکر دارد و در انواع غذاها و نوشیدنی‌ها بخوبی حل می‌شود.

ولی برخلاف شکر باعث پوسیدگی دندان‌ها نمی‌شود در مقیاس وسیعی از غذاهای کم کالری استفاده می شود.
بیشتر سوکرالوز توسط بدن جذب نمی شود و از طریق ادرار دفع میشود .
مصرف روزانه قابل قبول: ۱۵ mg / kg وزن بدن.

آسه سولفام:

این شیرین‌کننده مصنوعی همانند آسپارتام است و سال ۱۹۸۸ مورد تأیید قرار گرفته است. این ماده که در محصولاتی چون آدامس و انواع نوشیدنی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد ۲۰۰ برابر از شکر شیرین‌تر است و به طور کلی برای بهبود طعم مواد غذایی و حفظ شیرینی غذاها کاربرد دارد.

یک شیرین کننده بدون کالری است که اغلب برای کاهش تلخی با آسپارتام استفاده می شود.

در طیف گسترده ای از غذاهای کم کالری و نوشیدنی ها ، آدامس ها ، مرباها ، محصولات لبنی ، دسر های یخ زده ، نوشیدنی ها و محصولات غذایی استفاده میشود .

در بدن هضم نشده ، تجزیه نمی شود و نه در بدن ذخیره نمی شود. پس از مصرف بدون تغییر به سرعت دفع می شود .

مصرف روزانه قابل قبول: ۹ میلی گرم در هر کیلوگرم وزن بدن

آسه سولفام در حیوانات باعث بروز تومورهای سرطانی بدخیم و کاهش قند خون می‌شود، ولی در انسان مشکلات خاصی ایجاد نمی‌کند، هر چند مصرف زیاد آن ممکن است فرد را با افسردگی ، تهوع و گیجی مواجه کند.

آس سولفام پتاسیم چیست – کاربرد آس سولفام پتاسیم ؟

سومین قند مصنوعی که در سال ۱۹۶۷ توسط کارل کراوس و هارالد جنسن در هوخست به طور تصادفی کشف شد آسه سولفام پتاسیم بود.

مصرف آن در سال ۱۹۹۲ در آدامس و خشکبار و در سال ۱۹۹۸ در مایعات توسط FDA تایید شد. آسه سولفام ماده بی ضرری بود و در حرارت بالا تخریب نمی شود.

عمر نیمه طولانی حدود ۳ تا ۴ سال دارد و تاکنون گزارشی از بروز سرطان یا کانسر به هنگام مصرف آن داده نشده است.

آسه سولفام یکی دیگر از قندهای مصنوعی بدون کالری و غیر مغذی است و شباهت ساختاری زیادی به ساخارین دارد.

اتم هیدروژن و نیتروژن آن را به صورت نمک در می آورد و به عنوان نمک پتاسیم به فروش می رسد . آسه سولفام دارای طعم شیرین است و بسیاری از مردم طعم تلخ آن را مانند ساخارین احساس می کنند.

این قند قدرت شیرین کنندگی ۲۰۰ برابر بیشتر از ساکارز دارد. آسه سولفام توسط بدن متابولیزه نمی شود و بدون تغییر دفع می شود یکی از شیرینی های ایده آل است، در نوشیدنی های سرد و گرم قابل حل است.

توجه :

شدت شیرینی آن در نوشیدنی های گرم کاهش نمی یابد. بسیار مقاوم در برابر گرماست و به دلیل وجود این خاصیت بهترین گزینه برای پخت است و همچنین برای بسته بندی نیز بهترین گزینه است .

در ضمن نمک آس سولفام در ترکیب با دیگر شیرین کننده ها به منظور پنهان کردن طعم استفاده می شود . به علت عدم تعادل اسید در بدن منجر به خنثی شدن بیکربنات در خون می شود .

امروزه شیرین کننده های مصنوعی و سایر جانشین های قند را می توان در انواع غذاها و نوشابه های موجود در بازار یافت که به عنوان ” فاقد قند” یا “رژیمی” عرضه می شوند.

در نوشابه های غیر الکلى، آدامس، ژله ها، اجناس طبخ شده ، شیرینی، آب میوه، بستنی، ماست، شکلاتهای دیابتی و قرصهای قند دیابتی مصرف می شوند .

قندهایی مانند ساخارین ، آسپارتام ، سوکرالوز و آسه سولفام … طول عمر بالایی دارند و باید در بسته بندی اصلی در جای خشک و هوای اتاق نگهداری شوند.

نیز به مانند آسپارتام یک شیرین کننده مصنوعی غیر ساکاریدی و غیر انرژی زا می باشدکه در سال ۱۹۶۷ در کشور آلمان کشف شد. آسه سولفام ۱۷۰ تا ۲۰۰ برابر شیرین تر از شکر(ساکارز) است و در بدن انسان شکسته نمی شود و تجمع پیدا نمی کند.

توجه :

در صنایع غذایی معمولا به صورت مخلوط با آسپارتام و سوکرالوز استفاده می شود. آسه سولفام را با شیرین کننده های مصنوعی دیگر مانند آسپارتام مخلوط می کنند تا مزه ای شبیه تر به ساکارز ایجاد شود.

همچنین یکی دیگر از دلایل مخلوط کردن این دو ماده پایدار نبودن آسپارتام در برابر حرارت است که باعث می شود خاصیت شیرینی خود را از دست می‌دهد.

آسه سولفام پتاسیم در رنج گسترده ای از‎ PH ‎و حرارت پایدار است و در انواع نوشیدنی ها و نوشابه های گازدار، آدامس، کیک و بیسکوییت، محصولات لبنی و غیر لبنی به عنوان تشدید کننده طعم ‏قابل استفاده می باشد.

این شیرین کننده ها در حد مصرف عادی برای افراد دیابتی مجاز می باشند و میزان مصرف آن در حد متعادل مجاز است. امروزه با استفاده از این شیرین کننده ها حتی بیماران دیابتی و رژیمی نیز می توانند بدون بالا رفتن قند خونشان از چند بطری ۱/۵ لیتری نوشابه در طول روز استفاده کنند.

میزان حداکثری تایید شده برای مصرف روزانه آسپارتام و آسه سولفام عددی بسیار بالاتر از میزان آسپارتام و آس سولفام موجود در نوشابه‌های رژیمی است.

البته باید این موضوع را باید در نظر داشت که، اگرچه از نظر محتوای قندی، نوشابه‌های رژیمی گزینه مناسبی به شمار می‌روند اما مصرف آنها به مقدار زیاد مضرر است. مصرف زیاد آسپارتام و آسه سولفام ممکن است برای سلامت مفید نباشد و سلامتی را به مخاطره بیاندازد.

توجه :

از جمله عوارضی که مصرف بیش از حد این مواد دارند می توان به عوارض عصبی، عوارض چشم وگوش،عوارض روانی، عوارض قلبی و عوارض آلرژیک ‏اشاره کرد

زندگی با طعم شیرین‌کننده‌های مصنوعی : امروزه برخی مردم از مواد شیرین‌کننده مانند آسپارتام و آس سولفام و سوکرالوز به عنوان جایگزین شکر استفاده می‌کنند و گفته می‌شود حتی افراد دیابتی هم می‌توانند براحتی از آن استفاده کنند.

استفاده از شیرین‌کننده‌هایی که به طور مصنوعی ساخته می‌شوند، می‌تواند خطر چاقی و اضافه وزن و نیز ابتلا به دیابت را کاهش دهد، ولی باید توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد این مواد هم می‌تواند مضر باشد. پس بهتر است با این نوع شیرین‌کننده‌ها آشنا شوید تا به اندازه مناسب از آنها استفاده کنید.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی موادی هستند که به جای شکر از آنها استفاده می‌شود و به خاطر درصد شیرینی بالایی که دارند به میزان کمتری برای شیرین کردن مواد از آنها استفاده می‌شود و نیز کالری بالای شکر را هم ندارند و کالری کمتری به بدن می‌رسانند.

از این‌رو در کاهش وزن و کنترل وضعیت بیماران دیابتی نقش بسزایی دارند. به طور کلی این مواد شیرین‌کننده در نوشابه‌ها، غذاهای کنسروی، دسرها، ماست، قرص‌های شیرین‌کننده کاربرد دارند و از انواع شیرین‌کننده‌های مصنوعی می‌توان به ساخارین، آسپارتام، سوکرالوز، آسه سولفام و نئوتام اشاره کرد.

ساخارین :

ساخارین یکی از شیرین‌کننده‌های مصنوعی به حساب می‌آید که ۲۰۰ تا ۷۰۰ برابر شیرین‌تر از شکر است. از این ماده در پخت و پز انواع مربا، آدامس، آبنبات، دسرها، نوشیدنی‌ها و نیز در محصولات آرایشی، ویتامین‌ها و داروسازی استفاده می‌شود.

این ماده کالری ندارد، قند خون را افزایش نمی‌دهد، ولی پس از مصرف طعم تلخی در دهان به جا می‌گذارد.

سال‌ها پیش آزمایشی که روی موش‌های نر انجام شد، ساخارین را یکی از متهمان ابتلای آنها به سرطان مثانه برشمرد، چون ساخارین در آن زمان تنها ماده شیرین‌کننده مصنوعی بود، بنابراین روی محصولات حاوی این ماده نوشته شد ساخارین مضر است و با روی کار آمدن شیرین‌کننده‌های دیگر، مواد حاوی ساخارین خریداری نداشت.

ولی پس از سال‌ها آزمایش‌ها نشان داد به خاطر درصد مصرف بالای ساخارین در موش‌ها، امکان تولید سرطان در آنها افزایش می‌یابد و چنین مقداری در انسان مصرف نمی‌شود، بنابراین برای انسان‌ها کاملا بی‌خطر است.

پس از آن هشدار روی محصولات حاوی ساخارین برداشته شد. در حال حاضر ساخارین از بی‌خطرترین شیرین‌کننده‌های مصنوعی به شمار می‌رود.

آلیتام (Alitame ) :

یکی دیگر از شیرین کننده هایی که شاید کمتر اسمش به گوشمان خورده آلیتام است. آلیتام مصرف کمی در صنایع غذائی دارد که بیشترین مصرف آن در قرص های جوشان ویتامینه می باشد.

آلیتام شیرین کننده کم کالری است ۲۰۰۰ برابر قند شیرین تر است و از اسید آمینه اسید آسپارتیک آلانین تشکیل شده است.

اما سازمان غذا و دارو آن را تایید نکرده و استفاده از آن را مجاز نمی داند. استفاده از این قند در غذا به دلیل اثرات بالقوه آن در بدن انسان موجب تهوع، سرگیجه، سردرد و فشار خون می شود .

نئوتام چیست :

این ماده شیرین‌کننده مشابه آسپارتام است و سال ۲۰۰۲ مورد تأیید قرار گرفت. از این شیرین‌کننده در بیشتر مواد غذایی جز گوشت قرمز و مرغ استفاده می‌شود.

نئوتام درصد شیرینی بالاتری دارد و حدود ۷ تا ۱۳ هزار برابر شیرین‌تر از شکر است. این ماده کیفیت طعم مواد غذایی را تا حد زیادی بهبود می‌بخشد.

تحقیقات صورت گرفته روی نئوتام هیچ عارضه مشخصی را با مصرف این ماده در انسان شناسایی نکرده است و به اعتقاد پزشکان این نوع شیرین‌کننده مشکل خاصی را هم ایجاد نمی‌کند.

افرادی که مجاز به مصرف هستند

مواد شیرین‌کننده مصنوعی به دلیل کالری کم و شیرینی بالایشان، به مقدار کمتری مورد استفاده قرار می‌گیرند و در واقع گزینه مناسبی برای افراد دیابتی محسوب می‌شوند.

اگر شما فردی دیابتی هستید باید به ترکیبات محصولی که می‌خرید، توجه کنید و در صورت وجود بیش از یک ماده شیرین‌کننده در مواد غذایی مختلف از مصرف آنها خودداری کنید.

پزشکان مصرف این مواد را در دوران بارداری توصیه نمی‌کنند، چرا که هم خطر بروز توده‌های سرطانی را افزایش می‌دهد و هم خطر زایمان زودرس را بالا می‌برد. در هر صورت باید با پزشک درباره میزان مصرف مشورت کنید.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی ارتباطی با چاقی ندارند

یکی از ادعاهایی که درباره شیرین‌کننده‌های مصنوعی مطرح است، بروز اضافه وزن با مصرف این مواد است. عده‌ای بر این باورند که کم کالری بودن شیرین‌کننده‌های مصنوعی باعث ولع بیشتر فرد برای خوردن می‌شود، به حدی که باعث اضافه وزن و چاقی می‌شود.

از طرفی دیگر برخی تحقیقات نشان می‌دهد مصرف شیرین‌کننده‌های مصنوعی که کم کالری‌تر هستند، می‌تواند عادت غذایی ما را تغییر دهد تا به این ترتیب، تمایل کمتری به‌مصرف غذاهای شیرین‌کننده داشته باشیم.

ولی به طور کلی هیچ استدلال دقیقی مبنی بر تأثیر مستقیم این مواد شیرین‌کننده روی بالا رفتن وزن افراد وجود ندارد و بهترین روش این است که مراقب تغذیه خودتان باشید.

تفاوت بین شکر و شیرین کننده های مصنوعی چیست؟

یکی از فواید شیرین کننده های مصنوعی این است که می توانند بدون افزودن کالری قند به وعده غذایی طعم شیرین را به آن اضافه کنند. مطالعه ای در مجله بین المللی فارماکولوژی پایه و بالینی (IJBCP) اشاره می کند که شیرین کننده های غیر مغذی (همچنین به عنوان شیرین  کننده های مصنوعی شناخته می شوند) اغلب به طور قابل توجهی شیرین تر از ساکارز هستند. به عنوان مثال، استویا و ساخارین حدود ۳۰۰ برابر شیرین تر از ساکارز هستند در حالی که سوکرالوز ۶۰۰ برابر شیرین تر است.

اگر به دنبال شیرین کردن یک نوشیدنی یا میان وعده و مصرف کالری کمتر نسبت به قند هستید، چندین گزینه در دسترس دارید. برخی از شیرین کننده های مصنوعی رایج عبارتند از:

• آسپارتام
• ساخارین
• سوکرالوز
• آسه سولفام K

بر خلاف قند معمولی، شیرین کننده های مصنوعی غیر پوسیدگی زا در نظر گرفته می شوند، به این معنی که آنها به پوسیدگی دندان کمک نمی کنند. مقاله ای در مجله دندانپزشکی بریتانیا همچنین اشاره می کند که سوکرالوز، به ویژه، هیچ تاثیری بر پوسیدگی دندان ندارد.

شیرین کننده های مصنوعی نه تنها به پوسیدگی دندان کمک نمی کنند، بلکه ممکن است بر ضد آن نیز اثر بگذارند. وقتی چیزی شیرین می خورید یا می نوشید، به دلیل افزایش اسیدیته، PH دهان شما کاهش می یابد. به نظر می رسد شیرین کننده های مصنوعی اثر معکوس دارند، که ممکن است به تعادل pH بزاق شما و کاهش میزان باکتری های پوسیدگی در دهان کمک کند.

بنابراین شیرین کننده های مصنوعی فوایدی برای سلامت دهان و دندان شما دارند. با اینحال در حالی که کاهش مصرف قند قطعا کار هوشمندانه ای است، اما نباید به همه چیز شیرین کننده مصنوعی اضافه کنید.

همانطور که دانشکده پزشکی هاروارد اشاره می کند، اگر یک نوشابه شیرین را با یک نوشابه رژیمی شیرین شده با سوکرالوز یا آسپارتام عوض کنید، به سادگی یک نوشیدنی مشکوک از نظر تغذیه را با نوشیدنی دیگری جایگزین می کنید. نوشابه رژیمی کالری اضافی به شما نمی دهد، اما ماده مغذی مورد نیاز بدن را نیز تامین نمی کند. انجمن دندانپزشکی ویسکانسین همچنین اشاره می کند که نوشابه های رژیمی دارای اسیدهای خاص خود هستند که می توانند مینای دندان را از بین ببرند و به پوسیدگی کمک کنند.