کاربرد آب پنیر در تغذیه طیور :

اولین تجربیات کاربرد آب پنیر در تغذیه طیور در سالهای ۱۹۵۰ انجام شد. هدف استفاده از ویتامین های ب، عناصر رشد که در آن زمان به خوبی شناخته شده نبودند و هم چنین کنترل برخی بیماریها بود. با وجود سالها تجربه، به علت ورود منابع رقیب به بازار رقابت، این روش نتوانست موفقیت زیادی به دست آورد.
آب پنیر به صورت غلیظ شده یا معمولی، به شکل آجر لیسیدنی و همچنین تخمیری یا غیرتخمیری در جیره غذایی طیور به کار رفته است.
بهترین نتیجه کاربرد آب پنیر در تغذیه طیور در زمان حاصل شده که از مخمر ساکارومایسس فراژیلیس استفاده گردید.

کاربرد این مخمر هم مشکل هضم لاکتوز را با تبدیل آن به پروتئین از بین برد و هم با تولید مقادیر قابل توجه ویتامین های محلول در آب در تعدیل کیفی آب پنیر تغییر مهمی ایجاد نمود.

کاربرد آب پنیر در تغذیه سایر دامها :

در تجربیات متعددی آب پنیر حتی با ۵۰ درصد ماده خشک در جیره غذایی بره ها وارد شد به طوری که حتی ماده خشک ناشی از این منبع تا ۹۰ درصد ماده خشک جیره غذایی را تشکیل داد.
افزودن اوره به اشکال مختلف آب پنیر مصرفی در نتایج حاصله بهبود چشمگیری ایجاد نمود.

نتیجه گیری :

آب پنیر دارای ارزش های غذایی منحصر به فردی می باشد کلیه ابعاد ارزشهای غذایی این زیر فرآورده اقتصادی و هم غذایی بسیار مطلوب باشد.
برای دام های در سنین بالاتر، تکمیل آب پنیر با آرد می تواند از نظر انرژی زائی نیز جیره را بهبود بخشد.
با وجود نتایج بسیار خوبی که از تجربیات مختلف حاصل شده است.

نمی توان گفت که این ماده به صورت غیر محدود می تواند در تغذیه دام ها نتایج مفید به بار بیاورد و به همین جهت برخی مهندسین پیشنهاد نموده اند که پروژه های جدید تحقیقی بیشتر در خصوص کاربردهای آب پنیر در جیره های انسانی متمرکز شود.